Midwinter Blogbecue
Ntone organiseerde gisteren weer een van zijn – ondertussen legendarische – blogbecues: de Midwinter Blogbecue ofte #MWBBQ.
Enkele reflecties:
* Nu weet ik hoe sietoebie, zofie, amedee, jakkepoes en blikkendoos er uitzien.
* sietoebie zijn “koantjessesse was yummie!
* De sangria van Ysabje Yab mocht er ook wel zijn.
* Komieken kunnen ook niet grappig zijn. In fact, die van gisterenavond waren meer niet grappig dan wel grappig.
* Kleintje, Wolf en Imke Dielen waren gewillige slachtoffers om te fotograferen.
* Die zetel in de hoek zat goed. Al kan dat ook aan het gezelschap gelegen hebben.
* Ort en Leesa zijn steengoeie dj’s. Spijtig dat Ort niet in mijn auto wou draaien.
* Swaffelen is uit, tietelen is in.
* Poken is eigenlijk virtueel tietelen.
* 4 mensen en slechts 1 touw is too much information.
* Dat koppel in die auto snapte precies niet dat bbq in de winter ook leuk is.
* Het deed deugd om de lama nog es te zien. T was alweer veel te lang geleden.
* Ik ga Strobist nog leuk beginnen vinden tnx @bunker.
* Vind het niet leuk dat Imke Dielen en Lamazone Ntone verteld hebben over het filmpje. Nu moet ik hem alles es uitleggen bij een pint.
* Witch maakt hemelse desserts. Toch voor de rappe.
* Ik ben inderdaad om te kopen met brownies.
* Ik was vergeten hoe graag ik portretten maak. En sommigen hebben dat geweten.
* Netlash en appelfanbe blijven schatten. Bbbart blijkt dat ook te zijn.
* iedereen was vroeg weg. Ik had nog wel wat willen blijven plakken.
Amsterdam
Morgenvroeg naar Amsterdam. Vrienden bezoeken, spullen oppikken, shoppen en ’s avonds een feestje voor het vernieuwde Parool! En het fototoestel gaat mee want ik heb vorig jaar daar veel te weinig foto’s gemaakt.
En zondagochtend, hup, terug de trein op om dan in de namiddag de Ronde van Vlaanderen te volgen op de redactie. T leven kan toch schoon zijn he!
1 jaar Café Foto (slot)
Karel zoals alleen Karel kan zijn: heel erg gelukkig.
Een heel klein feestje want we hadden toch iets te vieren. Bedankt voor de taart en de wijn, Tim en Evert!
En t was lekkere hoor! (Foto: Tim Ricour)
Terug aan het werk.
Of daar moest het toch op lijken…
Wedding anniversary
Mijn grootouders zijn binnenkort 50 jaar getrouwd en we geven een verrassingsfeestje. De uitnodiging.
Soon, my grandparents will be married for 50 years and we’re throwing a surprise party. The invitation.
Buitenland
Mijn eerste publicaties in het buitenland: foto’s van Kobbe op partyaffiches in Venezuela en Brazilië.
My first foreign publications: pictures of Kobbe at party posters in Venezuela and Brazil.
Laurent Garnier
Hoe meer trappen je gisterenavond afdaalde naar de B-Live Room in de Vooruit, hoe heter het werd. De live dj’s van 10 Days Off hadden de zaal goed opgewarmd voor het optreden van Laurent Garnier en het was dan ook drummen om nog binnen te geraken.
“België is een mooi land om op te treden”, verklaarde hij in het Engels toen hij in een simpele jeans en blauw T-shirt het podium op stapte. Als je Laurent Garnier heet, hoef je geen glitterpakjes à la Eddy Wally om de show te stelen. Het publiek riep om meer nog voor het optreden begonnen was. De Fransman kroop achter zijn computer voor een liveset en met “Controling the House” ging hij van start. Geflankeerd door twee blazers, een toetsenist, een geluidsman en een vj, draaide hij aan de knoppen alsof zijn leven er vanaf hing. De saxofonist en de trompettist kregen instructies met vinnige handgebaren en al gauw baadde iedereen in het zweet.
Maar Garnier deed de zaal nog meer koken en danste ondertussen als een ADHD’er die vergeten was om zijn Rilatine te slikken. De vj liet ondertussen fragmenten van oude films en graphics achter zijn rug voorbijflitsen en in de zaal dansten de rode en blauwe lasers over het publiek. Dat had ondertussen de moves van de dj begrepen en deed enthousiast mee. Garnier bouwde de spanning op met nummers zoals “The Sound of The Big Babou” en “Crispy Bacon”. Daarbij schreeuwde hij af en toe instructies naar zijn toetsenist en wapperde hij opnieuw naar zijn blazers.
Halverwege het optreden greep de technoman naar de microfoon om mee te delen dat het te heet was voor de machines en dat ze het een voor een begaven. Hij stuurde zijn muzikanten van het podium maar gaf zelf niet op en deed verder met de basic versies van de songs. De grote ventilatoren aan de zijkanten van het podium draaiden op volle kracht en na een tijdje zat iedereen weer aan zijn instrumenten. Goed op elkaar ingespeeld, gingen de zes aan een hels tempo verder.
En daar was plots The Man With The Red Face. Garnier gaf zijn trompettist alle plaats die hij nodig had en al gauw bewogen de bezoekers alsof er een koorts door de zaal joeg. Achter de man met de trompet verscheen er op de grote schermen een figuurtje met een rood hoofd dat lustig meeshakete. Na negen minuten pure verwennerij kwam de dj plots tot de conclusie dat ze veel te vlug klaar waren met de liveset en vroeg hij het publiek wat het van een beetje drum ’n bass vond. Het enthousiaste gejuich nam hij voor een “ja” en samen met zijn muzikanten improviseerde hij nog een dik halfuur vol.
Daarna veranderde de Fransman van plaats en kroop hij meer naar voor op het podium. Achter zijn legendarische vier draaitafels werd voelbaar dat hij er nu pas echt zin in had. Hij maande de Vooruitcrew aan om de opstelling van het podium snel te veranderen en bladerde ondertussen door zijn bakken vol cd’s. Het publiek genoot en de zaal flitste bijna onafgebroken. Met de koptelefoon half op zijn oren en zoekend naar de juiste bliepjes deed hij de zaal verder bewegen als een kolkende zee.
Laurent Garnier was gisterenavond God in de Vooruit en het publiek was diepgelovig.
Party in de Overpoort!
Mijn maatje Mike werd vorige week maandag 21. Vrijdag maakten we de Overpoort onveilig om een feestje te bouwen. De Cuba Libre mochten we niet binnen omwille van de overvloed aan krulletjes dus gingen we shaken in den Bleu. Nog een dikke merci aan Jeroen en Bram voor de wok en het bedje!
My friend Mike became 21 last Monday. Friday we went celebrating in the Overpoort (famous street with lots of bars in Ghent). The Cuba Libre refused us because of the amount of curls so we went shaking in the Bleu. Big thanks to Jeroen and Bram for the wok meal and the nice bed!
Monté Deluxe 