Coffee
Omdat het toch zo kan smaken. (Packshot voor DS Magazine)
EYMD08
Waar ik tegenwoordig zit? In het Europees Parlement op de European Youth Media Days 2008, als fotograaf.
Foto’s alhier.
Studiowerk
Mbargo wilde een tijdje geleden weten hoe we studio-opnames maken om in de krant te zetten.
Sommige van onze fotografen hebben thuis een mooi uitgebouwde studio waar ze producten voor de krant kunnen fotograferen, anderen komen dan weer naar de redactiestudio.
Een tafel met achtergrond, 2 softboxen en een witte en een zwarte rol papier. Dat zijn de spullen waarmee we ons behelpen. Verder ook nog een paspop en een paar plexiglas houdertjes om dingen op te leggen.
Het principe om te fotograferen is simpel. Je stelt de dingen mooi op, plaats de draadloze flitszender op jouw toestel, softboxen aan, TL-verlichting uit en dan schieten.
Een wijnfles voor de wijnreeks in De Standaard Magazine.
Daarna foto’s op de pc zetten, witwaarden aanpassen in PS en vragen aan de beeldstudio om het beeld te detoureren. Doorsturen naar de pagina in de krant en klaar is kees.
Flessen wijn zijn redelijk gemakkelijk, andere dingen vragen meer creativiteit.
Voor portretten schuiven we de tafel opzij en gebruiken we de witte of de zwarte rol papier.
Moeilijk hoeft dat dus allemaal niet te zijn.
Lamps
In Vooruit, Gent.
Omaatje
Nog eentje uit Oslo. Kunstenaar Gustav Vigeland is vooral gekend voor het Vigelandpark met zijn schitterende sculpturen. Die beelden komen later nog, maar ik bezocht ook zijn huis/atelier/museum. Daar kan je o.a. de kleien versies van portretten zien die gebruikt werden om er bronzen afdrukken van te maken. Later meer.
Muis
Nog eentje van Karel.
Karel in India (2)
Blijkbaar had Karel ook nog een stukje tekst bij de foto’s:
Beste lezers van Monica
Terwijl een kille storm waait over de fotoredactie zit deze jongen bij een temperatuur van 27graden op dit terrasje.
Ik bevind me in Kerala, uiterste Zuiden van India. Zoek de luchthaven van Cochin op op de kaart, grosso modo 50 km ten oosten daarvan zit ik.
Volledig omringd door bos, vol met eekhoorntjes en vogels en hagedissen, en op 100 meter van … een snelweg. Tja, ze zeggen nooit alles in zo’n folder. Nu ja, wat heet een snelweg? Deze ziet per dag waarschijnlijk minder auto’s passeren dan de E40 per kwartier. En ik woon in Gent aan de Dampoort dus het valt hier wel dik mee. Op zich zou ik het verkeer nauwelijks horen ware het niet dat Indiërs blijkbaar geen 100 meter kunnen rijden zonder twee keer te toeteren.
Over mijn kruidenspeurtocht lezen jullie later wel eens als ik terug thuis ben en heel mijn verhaal kan afwerken.
Maar om te tonen dat ik jullie in mijn hart draag heb ik een beeldje gemaakt voor René.
Ik had mijn camera gericht op dit beeld zonder voet, maar ineens stapte die voet in beeld. Ook goed. Wat me eraan doet denken dat ik een vraagje heb voor René: Krijg jij ook zo constant van die rare blikken van mensen? Mijn gids, die maar twee woorden Engels kan, schudde onbegrijpend zijn hoofd. Brengt hij deze westerling naar een werkplaats waar ze trucks pimpen (ook al kennen ze dat woord niet), maakt die onozele Belg persé een foto van zo’n stukje motorkap. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat het een reneeke was maar dat verklaarde blijkbaar niet veel. Je moet aan je internationale bekendheid werken, René.
O ja, ik kan natuurlijk onmogelijk een gastblogje schrijven zonder Artur effe te prikken. Moest Artur hier geboren zijn, dan zou er op zijn site een hoofdstuk zijn geitjes.
Ooit ga ik erover ophouden Artur, hou vol.
Meer krijgen jullie voorlopig niet te zien want ik ben mijn muis vergeten. En fotos bewerken met zo’n mousepad lukt niet echt.
Is het netjes te lachen met andermans naam? Nee maar ik ga het toch doen. Ik denk dat moest deze journalist van The Hindu voor ons werken, dat de krant met een geloofwaardigheidsprobleem zou zitten.
Ik heb hier electriciteit, en gsm netwerk, maar geen internet helaas. Het is afkicken. Hoe deden de mensen dat vroeger?
Karel in India
Het is bijna als Kuifje in India. Karel is zaterdag vertrokken voor 2 weken culinaire reis door India.
Zondag liet hij mij weten dat de groep waarin hij zit super is: hij is alleen…
Vandaag stuurt hij mij een paar foto’s als een soort gastblogje:
Voor de krant
Voor René
Voor Artur
T zijn dan wel geen hondjes, maar toch…
Vanop het terras een beetje stoefen met zijn nieuwe eee pc.
Ik wil alvast meer zien.
European Youth Media Days 2008
Vorig jaar organiseerde European Youth Press voor de eerste keer European Youth Media Days (EYMD). 200 jonge journalisten kwamen samen in het Europees Parlement in Brussel om te discussiëren over media en Europa, om er workshops te doen en om magazines, blogs, videobijdrages en radioreportages te maken. Vorig jaar was ik manusje-van-alles: fotograferen, lay-outen, contacten zoeken, chauffeur spelen, afspraken maken,… Dit jaar heb ik minder tijd om mee te helpen, maar ik ga er wel zijn als fotograaf.
Hieronder een filmpje dat vorig jaar goed samenvat.
Mus
Ik zat op een bankje een tros druiven te eten, doen dit kereltje met zijn vriendjes erbij kwam zitten. Ze keken de druiven gewoon uit mijn mond en als er af en toe eentje van de tros afviel, was het vechten om het op te pikken. Bende schooiers!
Stadhuis Oslo
Een halfuur plat op mijn buik achter mijn statief, Chinezen die niet snapten dat ze niet vlak voor mij mochten poseren, rare blikken: een mens moet er wat voor over hebben om voldoende licht in een foto te krijgen.
Liefde is…
… samen de uitleg bij een kunstwerk lezen.
Schreeuw
Die van Munch. Werd een paar jaar geleden gestolen, maar hangt ondertussen weer mooi op zijn plaats. Dat was waarschijnlijk de uitleg die het mevrouwtje las.
Schoolreis
Ik heb ook een bezoekje gebracht aan het nationale museum. Blijkbaar gaan de Noorse kindjes naar Noorse kunst kijken.
Let there be light
Eentje tussendoor…
Slottet
Laat ons beginnen waar ik dinsdag ook begonnen ben. Ik ben via de hoofdstraat van Oslo, de Carl Johangate, naar het Slottet gewandeld. In dat paleis woont koning Harald V en het park stelt hij gewoon ter beschikking aan de Noren om in te wandelen, te picknicken, te sporten… Ik ben dus een toertje gaan wandelen.
Licht uit
copyright:Pierre Elitaire
Het licht gaat hier uit voor een week. Ik vertrek morgen op vakantie en op bezoek bij Pierre Elitaire. Verhaaltjes, foto’s en video’s en zo kan je verder daar volgen. Vrijdag ben ik terug, hopelijk met een hele stapel foto’s.
Drive-by shooting
Scheve horizonnen, onderwerpen die er maar half op staan, verkeerde cadrages. Mijn tenen krullen daar van en toch krijg ik dagelijks zo’n foto’s te zien. Van amateurs kan ik het nog begrijpen, maar elke pro zou moeten snappen dat de horizon boven een zee recht moet zijn of de zee loopt leeg. Gebouwen moeten recht staan of je wordt misselijk. Een interview in de krant? Fotografeer die mens maar zorg dat er geen rommel, kindjes of honden mee op de foto staat.
Drive-by shooting noem ik dat. Dat zijn echt moorden. De fotograaf in kwestie neemt gewoon niet de tijd om even over de foto na te denken en drukt maar af.
Stap UIT je auto om te fotograferen. Stoppen, raampje naar beneden draaien, klikken en dan weer verder rijden, is geen fotografie. Dan kan je beter huurmoordenaar worden.
Doe een stapje achteruit, links of rechts. Zoom iets meer in. Neem je onderwerp mee naar een rustige achtergrond, fotografeer hem niet in zijn vieze keuken en laat hem alstublieft eerst een lange broek aan doen en haar krulijzers uitdoen. Flits naar achteren om slagschaduwen te vermijden. Er zit een lichtmeter in de nieuwste toestellen. Gebruik hem!
Dit gezegd zijnde, kan ik ook vertellen dat de meeste professionele fotografen het wel goed doen. Onze vaste freelancers weten dit allemaal en maken die fouten niet. Maar soms moet je met materiaal werken dat door andere fotografen gemaakt is en dan loopt het al eens mis. Een beetje anders snijden en minder groot in de krant plaatsen is dan een noodoplossing. Een minuutje langer nadenken, zou het probleem grotendeels oplossen.
Nog een tip: Kijk naar het werk van collega’s. De grootste artiesten stelen ook ideeën van collega’s en doen het beter.
Economie
Ik had vandaag nog es een foto in de krant. Een economiejournalist had een of andere ceo geïnterviewd op de redactie en hij was vergeten om een fotograaf te vragen. Ik heb dan maar snel een paar foto’s genomen.
Toen ik mijn lens op hem richtte, keek de man beetje hautain. Eerst had ik schrik dat hij hem niet goed zou vinden, maar voor hem was het ok. Achteraf gezien was ik wel blij met de blik.
Olympische Spelen
Wij vragen ons al 2 weken af waar die overload aan Olympische Spelenfoto’s blijft vandaan komen.
Hier vind je alvast een deel van het antwoord.
Ik heb fotografen in het zwembad zien liggen, op hun buik aan de waterbak van de steeple, op het dak van het stadion, in de kooi van het kogelstoten. Ze zaten gewoon overal.
Naar het schijnt zijn er zelfs fotografen die 5 toestellen meesleuren! Vijf! Hoe draag je die allemaal en hoe bedien je die allemaal? Toch nooit tegelijkertijd?
Monté Deluxe 