Penelope’s Hungry Eyes
Shirmer/Mosel is zo’n uitgeverij die niet anders dan pareltjes uitbrengt. Penelope’s Hungry Eyes is er weer zo eentje.
De Amerikaanse fotograaf Abe Frajndlich begon 30 jaar geleden portreten van zijn collega’s “te verzamelen” en bundelde ze uiteindelijk in dit boek.
Frajndlich focust vooral op de ogen en de blik van zijn collega’s, maar er zitten ook echt verrassende portretten tussen.
Zo fotografeerde hij Annie Leibovitz op het strand op haar rug. En Cartier-Bresson heel stiekem omdat de man toch nooit op foto wil.
Achteraan het boek vind je telkens het verhaal achter de foto. En die verhalen maken dit werk pas echt boeiend omdat je mee achter de camera gaat staan. Je leert hoe moeilijk het soms voor Frajndlich is geweest om net dat beeld te kunnen maken.
Penelope’s Hungry Eyes is in de eerste plaats natuurlijk een fotoboek, maar als je de tijd neemt om naar achter te bladeren, wordt het ook een boeiend leesboek.
Verlichting: het resultaat
Een tijdje geleden maakte ik wat foto’s voor een website over verlichting en domotica.
Ondertussen staat de website online en het resultaat is echt mooi.
Globe
Ik kreeg een tijdje geleden de kans om een reportage te publiceren in Globe, het nieuwe fotomagazine van Belga en het Fotomuseum Antwerpen. Ik fotografeerde in Afghanistan niet alleen soldaten, maar ik maakte ook een reeks van jonge mensen.
Ik postte de publicatie niet eerder omdat ik jullie niet wil blijven lastigvallen met mijn beelden, maar bnox zei me dit weekend op Barcamp dat ze de reeks had gezien. Blijkbaar is er toch nog interesse. Bij deze dus de beelden in Globe.
En mijn foto’s stonden in goed gezelschap, want Jimmy Kets had ook een hele mooie reeks.
Drive-by shooting
Scheve horizonnen, onderwerpen die er maar half op staan, verkeerde cadrages. Mijn tenen krullen daar van en toch krijg ik dagelijks zo’n foto’s te zien. Van amateurs kan ik het nog begrijpen, maar elke pro zou moeten snappen dat de horizon boven een zee recht moet zijn of de zee loopt leeg. Gebouwen moeten recht staan of je wordt misselijk. Een interview in de krant? Fotografeer die mens maar zorg dat er geen rommel, kindjes of honden mee op de foto staat.
Drive-by shooting noem ik dat. Dat zijn echt moorden. De fotograaf in kwestie neemt gewoon niet de tijd om even over de foto na te denken en drukt maar af.
Stap UIT je auto om te fotograferen. Stoppen, raampje naar beneden draaien, klikken en dan weer verder rijden, is geen fotografie. Dan kan je beter huurmoordenaar worden.
Doe een stapje achteruit, links of rechts. Zoom iets meer in. Neem je onderwerp mee naar een rustige achtergrond, fotografeer hem niet in zijn vieze keuken en laat hem alstublieft eerst een lange broek aan doen en haar krulijzers uitdoen. Flits naar achteren om slagschaduwen te vermijden. Er zit een lichtmeter in de nieuwste toestellen. Gebruik hem!
Dit gezegd zijnde, kan ik ook vertellen dat de meeste professionele fotografen het wel goed doen. Onze vaste freelancers weten dit allemaal en maken die fouten niet. Maar soms moet je met materiaal werken dat door andere fotografen gemaakt is en dan loopt het al eens mis. Een beetje anders snijden en minder groot in de krant plaatsen is dan een noodoplossing. Een minuutje langer nadenken, zou het probleem grotendeels oplossen.
Nog een tip: Kijk naar het werk van collega’s. De grootste artiesten stelen ook ideeën van collega’s en doen het beter.
Economie
Ik had vandaag nog es een foto in de krant. Een economiejournalist had een of andere ceo geïnterviewd op de redactie en hij was vergeten om een fotograaf te vragen. Ik heb dan maar snel een paar foto’s genomen.
Toen ik mijn lens op hem richtte, keek de man beetje hautain. Eerst had ik schrik dat hij hem niet goed zou vinden, maar voor hem was het ok. Achteraf gezien was ik wel blij met de blik.
Olympische Spelen
Wij vragen ons al 2 weken af waar die overload aan Olympische Spelenfoto’s blijft vandaan komen.
Hier vind je alvast een deel van het antwoord.
Ik heb fotografen in het zwembad zien liggen, op hun buik aan de waterbak van de steeple, op het dak van het stadion, in de kooi van het kogelstoten. Ze zaten gewoon overal.
Naar het schijnt zijn er zelfs fotografen die 5 toestellen meesleuren! Vijf! Hoe draag je die allemaal en hoe bedien je die allemaal? Toch nooit tegelijkertijd?
100 jaar Cartier-Bresson
Ergens deze week zag ik dat fotograaf en Magnumstichter Henri Cartier-Bresson vandaag 100 zou geworden zijn. Als grote fan vermeldde ik het even op de cultuurredactie. Je weet maar nooit. En vandaag was dit het resultaat. Ik heel erg blij natuurlijk.
Guy Bourdin (2)
Een impressie van de tentoonstelling van Guy Bourdin:
* De zaal op de tweede verdieping van het Fotomuseum blijft toch een hele mooie tentoonstellingsruimte.
* Eigenlijk zijn die modefoto’s pure porno, maar dan wel nog propere porno.
* Vogue was in die jaren nog echt gewaagd.
* Mode kan ook gewoon een blote madam met een sjaaltje in een hoekje zijn. Of zelfs zonder sjaaltje.
* Bourdin had het wel voor benen en bottekes.
* Maffe flitstechnieken gezien waar ik heel erg jaloers op ben. Zelfs gewoon met slagschaduw en al.
* Hotelkamers waren vroeger al populair als decor en blijven het nog altijd.
* De vitrines met de magazines en de polaroids waren er voor mij een beetje te veel aan en ben ik gewoon voorbij gelopen.
* Bourdin was ook een goeie cineast met schitterende stillevenfilmpjes (bestaat dat woord wel?) over witte strepen op de Franse wegen.
* De medewerkers van het Fotomuseum zijn echt vriendelijk. En zeker die mevrouw die aan de kassa zit.
* Bovenstaand intrigeert me mateloos. Waarom maakt het kamermeisje die schoenen vast en niet die mevrouw zelf? Of maakt ze ze net los? Wat is er daarvoor gebeurd? Of gaat er nog iets gebeuren? Ik heb zeker 10 minuten naar dat beeld staan kijken en ik ben op het einde nog es speciaal teruggelopen.
Nog tot 14 september in het Fotomuseum in Antwerpen.
Delux
Brussel: mooi in al haar lelijkheid.
Guy Bourdin
Ik ga straks naar de tentoonstelling over Guy Bourdin in het Fotomuseum in Antwerpen. De tentoonstelling loopt van 29 juni tot 14 september.
De man was een belangrijk modefotograaf die onder andere voor Vogue fotografeerde. Geen saaie, typische modefotografie, maar fantasie en surrealisme.
Edzimbi
Edzimbi op een of andere Girl Geek Dinner…
Showcase: Branislav Kropilak
Eentje voor Tim Freh, hoewel hij van zijn industriële imago af wil.
Branislav Kropilak is een Slovaakse fotograaf die zijn jeugd ongeveer helemaaal doorbracht in België. Vreemd dat de man nooit bij ons gepubliceerd heeft of nog maar een heel klein beetje bekend is.
Met zijn foto’s toont hij hoe de moderne technologie onze omgeving en onze levens beïnvloedt.
Ik ben alvast zware fan van zijn werk. De lange sluitertijden, lege, geometrische ruimtes en de hevige saturatie zijn echt mijn ding!
Fotoshoot Marnix Postma
Het Parool, de Amsterdamse krant waar ik vorig jaar werkte, heeft ook een jongerensite die filmpjes maakt: Ondergrond.tv
Hieronder een filmpje over een beginnend Amsterdams fotograaf Marnix Postma. Veel mode en van die dingen, maar wel leuk om te zien.
Vuur…
… op de Gentse Feesten. Het ging er zaterdagavond heet aan toe en het zal naar het einde van de week ook nog wel een paar keer gebeuren. 10 Days Off, Polé Polé en Electric Boogie staan nog op mijn lijstje.
Betrapt!
Eentje voor Artur!
Naar het schijnt heeft het beest die nacht zelfs bij hem op de vloer geslapen…
Monté Deluxe 